Urodzony 11 grudnia 1964 roku w Stalowej Woli.

Solidny śląski zawodnik, choć Ślązak napływowy. Grał nieefektowny, by nie powiedzieć: brzydki, bez jakiegoś szczególnie groźnego uderzenia, ale wyżyłowany, pieruńsko skuteczny, kąśliwy i nieprzyjemny dla rywali tenis z kontry. Do tego dużo zdrowia, biegania, przebijania… Wicelider rankingu PZT przez cztery sezony z rzędu (1983–1986), gdy lider był jednak nie do przeskoczenia – Wojciech Fibak. Czterokrotny singlowy mistrz Polski, po dwa razy na kortach otwartych i w hali. To drugie tym bardziej godnie podkreślenia, że styl gry nie ułatwiał mu odnoszenia sukcesów na szybkich nawierzchniach. A przecież w jego czasach zimowe MP były rozgrywane wyłącznie na „najszybszych kortach Europy” (a może i świata), czyli na wyłożonym na betonie i z roku na rok cieńszym, bo niemiłosiernie eksploatowanym dywanie w warszawskiej Merze – jedynej w naszym kraju specjalistycznej hali tenisowej. Do tego podpora mistrzowskiej w ekstraklasie drużyny Górnika Bytom z 1986 i 1987 roku. Na zawodowych kortach nie wyszedł poza szczebel cykli turniejów satelitarnych ATP, jak wówczas nazywały się imprezy ITF Circuit.

Jeszcze w czasie kariery wyjechał na stałe do Niemiec, zarabiał w tamtejszym rozbudowanym ruchu tenisa ligowego. Potem został trenerem. Był żonaty z niezłą łódzką tenisistką Zytą Jeremin (rocznik 1968), ale się rozeszli. Kontaktów z krajem specjalnie nie utrzymuje, więc dawni koledzy z kortu nic pewnego o jego obecnym życiu nie wiedzą.

Kluby: Górnik Wesoła, Górnik Bytom.

Trenerzy: ???

Najwyższe w karierze miejsce w rankingu ATP – singiel: 380. (07.07.1986); debel: 773. (19.05.1986).

Turnieje Wielkiego Szlema i ATP Tour lub Challenger: nigdy nie wystąpił.

Puchar Davisa: 1983–1986; 6 spotkań, 3 zwycięstwa / 9 porażek – singiel 3/9, debel 0/0.

Klasyfikacja PZT: 9. (1982), 2. (1983–1986), 4. (1987), 8. (1988).

Tytuły mistrza Polski (bez MMP): 6.

Narodowe MP – singiel: 2 razy finalista (1983 i 1985); debel: 4 razy finalista (z Michałem Lewandowskim 1984 i 1985 oraz Maciejem Przybylskim 1986 i Olgierdem Hofmanem 1988); mikst: 2 razy zwycięzca (z Ewą Żerdecką 1987 i Magdaleną Mróz 1988).

Halowe MP – singiel: 2 razy zwycięzca (1984 i 1986) oraz finalista (1987); debel: 2 razy zwycięzca (z Tomaszem Maliszewskim 1986 i Lechem Sidorem 1989) oraz 4 razy finalista (z Michałem Lewandowskim 1983 i 1985 oraz Maliszewskim 1987 i Markiem Kaczyńskim 1988).

Międzynarodowe MP – singiel: finalista (1983).