Urodzona 1 grudnia 1985 roku w Warszawie.
Najwyżej klasyfikowana (23. WTA) i najbardziej utytułowana polska
deblistka w erze Open (od 1968 r.) – wielkoszlemowa półfinalistka, zwyciężczyni
9 turniejów WTA Tour i 14 ITF Circuit. Najdłużej (2003–2011) w grze podwójnej tworzyła
parę z Klaudią Jans-Ignacik – osiągnęły razem 8 finałów turniejów WTA
Tour (wygrały 1), zdobyły 3 tytuły mistrzyń Polski. W Pucharze Federacji
mają wspólny bilans najlepszy ze wszystkich naszych reprezentantek: 14
zwycięstw / 8 porażek, a Rosolska jest w ogóle najlepszą polską deblistką
tych rozgrywek (27/12). Była również w składzie na najwięcej międzypaństwowych spotkań (42) i gra w Fed Cupie najdłużej (15
edycji w latach 2003–2022). Ona i Jans-Ignacik to wśród Polek jedyne trzykrotne olimpijki i finalistki turnieju Wielkiego Szlema (US
Open 2018) w mikście. Mimo iż specjalizuje się w grach podwójnych, była także
singlową mistrzynią i wicemistrzynią Polski w hali oraz wicemistrzynią na
kortach otwartych.
Poczynając od 2007 roku wzięła udział w 53 kolejnych imprezach wielkoszlemowych. Tą ostatnią z serii był Australian Open 2020, a następne starty w najbardziej prestiżowych turniejach wstrzymała przerwa macierzyńska (w 2017 r. poślubiła jednego ze swych trenerów, Brytyjczyka Johna Daniela Championa). Mamą synka Karola została tuż przed świętami Bożego Narodzenia 2020, a karierę wznowiła podczas Roland Garros 2021.
Klub: Warszawianka.
Trenerzy: Jarosław Krajowski-Kukiel, Paweł
Ostrowski, Maciej Domka, Dan Champion (mąż).
Zawodowa tenisistka: od 2002. Dotychczasowe (do 22 maja 2023) osiągnięcia: najwyższe miejsca w rankingu WTA – singiel: 636. (09.06.2003); debel: 23. (10.06.2019); bilans – singiel: 45/100; debel: 432/508; zarobki: 2 mln. 120 tys. 750 dol.
Najlepsze wyniki w Wielkim Szlemie w deblu (w singlu nie grała):
Australian Open: 1/8 finału (z Andreją Klepač SLO 2012 i Gabrielą
Dabrowski CAN 2015).
Roland Garros: 1/8 finału (z Oksaną Kalasznikową GEO 2013, Nao Hibino JPN 2017 i Erin Routliffe NZL 2022).
Wimbledon:
półfinał (z Abigail Spears USA 2018) i ćwierćfinał (z Erin Routliffe NZL 2022).
US Open: 1/8 finału (z Klaudią Jans 2008 i Gabrielą Dabrowski CAN 2014); mikst: finalistka (z Nikolą Mekticiem CRO 2018).
WTA Finals – debel: 2018, z Abigail Spears USA – para rezerwowa (nie wystąpiły).
WTA Tour – debel: 9 razy zwyciężczyni (każdy tytuł z inną partnerką: Viña del Mar 2008 z Līgą Dekmeijere LAT, Marbella 2009 z Klaudią Jans, Budapeszt 2011 z Anabel Mediną Garrigues ESP, Monterrey 2015 z Gabrielą Dabrowski CAN, Båstad 2016 z Andreeą Mitu ROM, St. Petersburg 2017 z Jeļeną Ostapenko LAT, Monterrey 2017 z Nao Hibino JPN, Nottingham 2018 z Abigail Spears USA i Charleston 2019 z Aną-Lena Groenefeld GER); 16 razy finalistka (7 z Jans: Sopot 2004, Warszawa i Palermo 2005, Brisbane 2009 i 2011, Linz 2009 i Bruksela 2011, 3 razy z Erin Routliffe NZL: St. Petersburg 2022, Bad Homburg 2022 i Ostrawa 2022 oraz z Zheng Jie CHN: Bruksela 2012, Heather Watson GBR: Québec City 2012, Dabrowski CAN: Linz 2013, Alizé Cornet FRA: Stanford 2017, Eri Hozumi JPN: Sydney 2019, Katarzyną Kawą: Warszawa 2022).
ITF Circuit – debel: 14 tytułów (2002–2016).
Puchar Federacji: 2004–2006, 2008–2015 i 2018–2023; 41 spotkań, 27 zwycięstw / 13 porażek – singiel 0/0, debel 28/13.
United Cup: 2023; 2 spotkania, 0 zwycięstw, 2 porażki – singiel 0/0, mikst 0/2.
Igrzyska olimpijskie (3): Pekin 2008 i Londyn 2012 (oba razy debel z Klaudią Jans-Ignacik, I rundy) oraz Tokio 2020 (debel z Magdą Linette, I runda).
Uniwersjada: Belgrad 2009 (srebro w deblu, z Klaudią Jans).
Klasyfikacja PZT: 7. (2003), 10. (2004), 9. (2006).
Narodowe MP – singiel: finalistka (2006); debel: 2 razy zwyciężczyni (z Klaudią Jans 2005 i 2006) oraz 2 razy finalistka (z Moniką Schneider 2003 i Aleksandrą Rosolską 2004); mikst: zwyciężczyni (z Pawłem Diłajem 2005).
Halowe MP – singiel: zwyciężczyni (2005) oraz finalistka (2003); debel: 3 razy zwyciężczyni (z Jans 2004 oraz Ale. Rosolską 2005 i 2006) oraz finalistka (z Katarzyną Siwosz 2002).