Turniej o Mistrzostwo Młodych
Ogólnopolski turniej dla graczy do lat 16 (urodzeni do 30 czerwca), organizowany przez Warszawski Klub Lawn-Tennisowy. Pomysłodawcą i fundatorem głównej nagrody był członek klubu, Janusz Regulski. Puchar miał charakter przechodni, można go było zdobyć na własność, wygrywając „mistrzostwa” trzykrotnie. Wielokrotnie krytykowała to prasa, ale formuła nie została zmieniona. Aby młodzi zawodnicy mogli wziąć udział w zawodach potrzebna była specjalna zgoda Ministerstwa Oświaty.
Zgodnie z regulaminem „turniej jest dostępny dla młodzieży płci obojga”, czyli spotykali się w nim chłopcy i dziewczęta bez podziału na płeć. Najpierw odbywał się turniej eliminacyjny, rozgrywany systemem grupowym, każdy z każdym. Grano do dwóch pięciogemowych setów (piąty gem rozstrzygający). Zwycięzcy grup oraz w zależności od liczby zgłoszeń i decyzji komitetu organizacyjnego, ci którzy zajęli drugie miejsca w grupach, awansowali do „turnieju finałowego”. Do turnieju tego byli także bezpośrednio dopuszczani jego uczestnicy z roku poprzedniego, jeśli spełniali kryterium wieku. Obowiązywała tu formuła gry do dwóch wygranych sześciogemowych setów. Ćwierćfinaliści  tworzyli grupę „Czołowych Młodych”. Otrzymywali oni pamiątkowe plakiety i odznaki do noszenia na kurtce sportowej. Plakiety i odznaki zwycięzcy oraz zdobywców 2. i 3. miejsca były przybrane złotymi palmami. Od 1935 roku organizowano także grę podwójną, w której para zawodników musiała reprezentować ten sam klub lub szkołę.