Halowe europejskie drużynowe zawody tenisowe rozgrywane w latach 1936-1985 w miesiącach zimowych. Znane były jako Puchar Króla Szwecji Gustawa V, fundatora imprezy. Pierwszymi triumfatorami byli Francuzi. Polska przystąpiła do rozgrywek w roku 1958.
King’s Cup oparty był na formule Pucharu Davisa z pewną modyfikacją – najpierw grano cztery mecze gry pojedynczej (dwóch zawodników z drużyny; każdy grał z obydwoma przeciwnikami), a na koniec rozgrywano spotkanie gry podwójnej (do trzech wygranych setów). W rundzie finałowej rozgrywek uczestniczyły 4 drużyny. Od roku 1959 obowiązywała w finałach formuła do dwóch wygranych gier: 2 single + 1 debel (do dwóch wygranych setów). Od roku 1962 mecze we wszystkich rundach rozgrywano do dwóch wygranych setów.
W latach 1976-1985 spotkania rozgrywano według formuły home&away w podziale na dwie (1976-83), trzy (1984) i cztery (1985) dywizje. W pierwszej 8 drużyn podzielonych na dwie grupy (zwycięzcy grają o pierwsze miejsce), w kolejnych pozostałe zgłoszone drużyny podzielone na grupy (zwycięzcy grup grają mecze play-off z drużynami z I dywizji.
W ramach tych zawodów podczas konfrontacji Polska–Anglia dnia 5 października 1966 w warszawskiej Hali Gwardii w spotkaniu Wiesław Gąsiorek - Roger Taylor rozegrano rekordową liczbę 126 gemów, a mecz zakończył się wynikiem 29:27, 29:31, 4:6.
1936 - 1974 King’s Cup rozgrywany pod auspicjami Szwedzkiego Związku Tenisowego
1975 – zawody nie rozgrywane
1976 - 1985 King’s Cup rozgrywany pod auspicjami European Tennis Association w latach1976 – 1979 jako Saab King’ Cup.
Ostatnia edycja King’s Cup odbyła się w roku 1985.