Powrót do listy
Marcin Gawron
< Zobacz poprzedniZobacz następny >

Urodzony 25 maja 1988 roku w Nowym Sączu.


Podczas juniorskiego Wimbledonu 2006 startując od kwalifikacji osiągnął finał singla, w którym przegrał 2:6, 6:7 z najwyżej rozstawionym, Holendrem Thiemo de Bakkerem. Fachowcy określali jego styl jako tenisowy metronom. Zaangażowany do jego klubu w Nowym Sączu słowacki trener Mario Trnovsky nauczył go, zgodnie ze swą szkoleniową filozofią, przede wszystkim cierpliwości i powtarzalności. Podstawowe uderzenia do bólu (rywala) regularne, skądinąd – ładne dla oka. Do tego znakomite, lekkie poruszanie się po korcie i… tyle. Ale też i warunki fizyczne były jego istotnym ograniczeniem: niewysoki i szczupły, wręcz – drobny. W okresie 2006–2008 objęty programem finansowego wsparcia w PZT-Prokom Teamie.


Kluby: STT Nowy Sącz, AZS Poznań, Tuan Club Warszawa, MW Tenis S.A. Poznań, Fakro Nowy Sącz.

Trenerzy: Mario Trnovsky, ???

 

Zawodowy tenisista w okresie: 2007–2019. Najwyższe w karierze miejsce w rankingu ATP – singiel: 262. (25.07.2011); debel: 268. (10.09.2012). Bilans w ATP Tour i WS – singiel: 0/1; debel: 0/2. Zarobki: 156 tys. 176 dol.

 

Seniorski Wielki Szlem: nie grał. Finalista juniorskiego Wimbledonu 2006 w singlu.

 

ATP Challengers – debel: 2 tytuły (Bytom 2008 z Mateuszem Kowalczykiem i Szczecin 2011 z Andriejem Kapasiem).

 

ITF Circuit – singiel: 9 tytułów (2007–2012, 3 w Polsce); debel: 17 tytułów (2008–2016, 8 w Polsce).

 

Klasyfikacja PZT: 3. (2007 i 2008), 2. (2009), 3. (2010), 2 (2011), 3. (2012), 7. (2015 i 2016), 6. (2017)

Tytuły mistrza Polski: 11.

Narodowe MP – singiel: 4 razy zwycięzca (2007, 2008, 2010 i 2017); debel: 2 razy zwycięzca (z Mateuszem Kowalczykiem 2017 i 2018) oraz 5 razy finalista (z Dawidem Celtem 2007, 2008 i 2010 oraz Adamem Majchrowiczem 2015 i Grzegorzem Panfilem 2016); mikst: 2 razy zwycięzca (z Klaudią Jans 2007 i Pauliną Łoś 2009).

Halowe MP – singiel: zwycięzca (2016) oraz finalista (2015); debel: 2 razy zwycięzca (z Adamem Majchrowiczem 2015 i 2016) oraz finalista (z Andriejem Kapasiem 2009).

Powrót do listy