Urodzona 22 sierpnia 1970 roku w Gdyni.
Klub: SKT Sopot.
Trenerzy: ??? Witold Meres (1991) ???
Jedna z ostatnich wychowanek „sopockiej szkoły” tenisa braci Jana i
Stefana Korneluków, przez całą karierę wierna barwom SKT Sopot. Wysoka i silna,
ale trochę za mało gibka i elastyczna, za to z mocnym serwisem i forhendem.
Poza kortem poukładana, grzeczna, wesoła, miła, z sercem na dłoni – więc
powszechnie lubiana. Dziewięć lat z rzędu (1988–1996) była klasyfikowana w
pierwszej piątce singlowego rankingu PZT (zaczęła jako nastolatka), zdobyła po dwa
tytuły mistrzyni Polski na kortach otwartych i w hali. W jej generacji lepsza
była od niej jednak najpierw Katarzyna Nowak, a potem Magdalena Grzybowska.
Więcej osiągnęła jako deblistka: w kraju triumfowała sześć razy (cztery w hali),
a w rozgrywkach WTA awansowała w tej konkurencji do czołowej setki świata; w singlu w szczycie kariery była sto miejsc niżej.
Najczęściej grywała z Katarzyną Teodorowicz. Po duecie Klaudia Jans-Ignacik / Alicja Rosolska
są naszą drugą najlepszą parą w Pucharze Federacji, z bilansem siedmiu
zwycięstw i czterech porażek. Były też pierwszymi, obok grającej w singlu
Katarzyny Nowak, polskimi tenisistkami-olimpijkami – w Barcelonie 1992 (odpadły
w I rundzie). Doszły do finału uniwersjady w Katanii 1997, wspólnie zdobyły
jedenaście tytułów w ITF Circuit. Natomiast solo Magda raz przeszła
kwalifikacje do Australian Open (1994), ale odpadła w I rundzie turnieju
głównego. Był to jej jedyny singlowy występ wielkoszlemowy; w deblu zaliczyła
cztery, ale wygrała tylko jeden mecz.
W 1997 roku wyszła za mąż za Niemca, przeniosła się do jego kraju na
stałe i w końcówce kariery występowała pod nazwiskiem Feistel. Gdy teraz wpada
do Polski, wszystko wokół jaśnieje i promienieje...
Zawodowa tenisistka w okresie: 1993–1998. Najwyższe w karierze miejsce w rankingu WTA – singiel: 192. (28.02.1994); debel: 91. (20.06.1994). Bilans – singiel: 123/120; debel: 133/89. Zarobki: 99 tys. 651 dol.
Australian Open – singiel: 1/64 finału (1994); debel: 3 razy
1/32 (z Katarzyną Teodorowicz 1993, Veroniką Martinek GER 1994 i Jolene Watanabe USA 1996).
Roland Garros – debel: 1/16 finału (z Alexandrą Fusai FRA 1994).
Wimbledon i US Open: nie grała.
ITF Circuit– singiel: 1 tytuł (Bad Gogging GER 1995); debel: 11 tytułów (1989–1993; 5 z Katarzyną Teodorowicz).
Puchar Federacji: 1988–1998; 24 spotkania, 23 zwycięstwa / 20 porażek – singiel 8/12, debel 15/8.
Igrzyska Olimpijskie (1): Barcelona 1992 (debel z Katarzyną Teodorowicz,
I runda).
Uniwersjada: Katania 1997 (debel z Katarzyną Teodorowicz, finał).
Klasyfikacja PZT: 9. (1986), 8. (1987), 4. (1988, 1989), 3. (1990), 2. (1991–1994), 3. (1995, 1996), 6. (1997).
Narodowe MP – singiel: 2 razy zwyciężczyni (1989 i 1991) oraz finalistka (1990); debel: 2 razy zwyciężczyni (z Ewą Żerdecką 1986 i 1987 oraz Katarzyną Teodorowicz 1991 i 1992), finalistka (z Sylwią Czopek 1989); mikst: zwyciężczyni (z Waldemarem Rogowskim 1988) oraz 3 razy finalistka (z Wojciechem Kowalskim 1987, Lechem Sidorem 1989 i Tomaszem Iwańskim 1992).
Halowe MP – singiel: 2 razy zwyciężczyni (1989 i 1991) oraz finalistka (1988); debel: 4 razy zwyciężczyni (z Czopek 1987 i 1988, Dorotą Dziekońską 1989 i Teodorowicz 1998) oraz finalistka (z Teodorowicz 1996).