Urodzona 21 listopada 1978 roku w Poznaniu.

Córka krakowskich wyczynowych sportowców, grających w ekstraklasach – Małgorzaty z domu Gołąbek (koszykarka) i Marka (siatkarz). Po rodzicach odziedziczyła znakomite warunki fizyczne – 186 cm wzrostu czyni ją zdecydowanie najwyższą z czołowych polskich tenisistek. Była jednak także jedną z najlepszych – konkretnie: czwarta – wśród najwyżej klasyfikowana Polek w światowym rankingu zawodowym wszech czasów (1. Iga Świątek – 1 WTA, 2. Agnieszka Radwańska – 2, 3. Urszula Radwańska – 29, … 5. Magda Linette – 33, 6. Marta Domachowska – 37). W wieku niespełna szesnastu lat wygrała mistrzostwa Polski seniorek – pod tym względem ustępuje tylko Joannie Sakowicz, która triumfowała mając 6 miesięcy mniej. Przed 17. urodzinami sprawiła sensację, dochodząc aż do półfinału jedynego wówczas polskiego turnieju WTA Tour – Warsaw Cup by Heros (później: J&S Cup), i to startując dzięki „dzikiej karcie”. Pół roku później zdobyła wielkoszlemowy tytuł juniorski w Australian Open. Jeszcze jako nastolatka została liderką listy rankingowej PZT i była nią przez trzy z czterech sezonów w okresie 1997–2000.

Na przełomie stuleci wydawało się zatem, że ona i rok starsza Aleksandra Olsza (również wielkoszlemowa juniorska zwyciężczyni, z Wimbledonu, kończąca rywalizację do lat 18 jako druga rakieta świata) zapewnią nam wreszcie międzynarodowe sukcesy na miarę Jadwigi Jędrzejowskiej czy Wojciecha Fibaka. Niestety, Olsza w tenisie seniorskim nie robiła już tak szybkich postępów jak w gronie juniorek, i po dwóch sezonach zrezygnowała z zawodowego sportu. Grzybowska dłużej podtrzymywała te nadzieje, zdarzało się jej wygrywać pojedyncze mecze ze znakomitymi rywalkami. Jednak i ona musiała najpierw przerwać, a po rocznym powrocie jednak ostatecznie zakończyć karierę w wieku zaledwie 24 lat, z powodu kontuzji kolana.

Jeszcze grając, studiowała na krakowskiej AWF i amerykańskim uniwersytecie w Paryżu (komunikację interkorporacyjną). Potem próbowała sił jako komentatorka tenisa, dziennikarka sportowa i prezenterka telewizyjna (Eurosport i TVP). Następnie przez kilka miesięcy była menedżerką sióstr Radwańskich i fedcupową kapitan, a na lata wróciła do tenisa jako scout (wyszukiwanie młodych talentów i ich rekomendowanie do ew. wsparcia rozwoju) dla wielkiej światowej agencji marketingu sportowego IMG. Obecnie jest brokerem na rynku nieruchomości. Wiele czasu poświęca rodzinie – wyszła za mąż, ma troję dzieci: Olę, Marysię i Janka.

Kluby: Nadwiślan Kraków, Olsza Kraków, Wawel Kraków.

Trenerzy: Marek Grzybowski (ojciec), Witold Meres (1992–1995), Zbigniew Górszczak, Iwona Kuczyńska (1998), Marvine Rose, Warwick Bashford, Stephane Charret, Bartłomiej Kwiatkowski.

Zawodowa tenisistka w okresie: 1995–2002. Najwyższe w karierze miejsca w rankingu WTA – singiel: 30. (10.08.1998; do 2007 r. najwyżej notowana polska tenisistka w erze Open, obecnie czwarta w tym rankingu wszechczasów); debel: 86. (15.08.1997). Bilans – singiel: 139/115; debel: 51/66. Zarobki: 542 tys. 889 dol.

Australian Open – singiel: 2 razy 1/16 finału (1997 i 1998), 2 razy 1/32 (1996 i 2001); debel: 2 razy 1/16 finału (z Henrietą Nagyovą SVK 1998 i Tarą Snyder USA 2000), 3 razy 1/32 (z Aleksandrą Olszą 1996 i 1997 oraz Sabine Appelmans BEL 2001). Mistrzyni singla juniorek 1996.

Roland Garros – singiel: 1/16 finału (2000), 4 razy 1/64 (1996–1998 i 2000), debel: 2 razy 1/16 finału (z Anne-Gaëlle Sidot FRA 1998 i Oleną Tatarkową UKR 2000), 2 razy 1/32 (z Olszą 1996 i 1997).

Wimbledon – singiel: 1/16 finału (1997), 2 razy 1/32 (1998 i 2000), 2 razy 1/64 (1996 i 1999); debel: 2 razy 1/16 finału (z Cataliną Cristeą ROU 1997 i Tamarine Tanasugarn THA 1998), 2 razy 1/32 (z Olszą 1996 i Yuką Yoshidą JPN 2000).

US Open – singiel: 2 razy 1/32 finału (1998, 1999), 3 razy 1/64 (1996, 1997 i 2000); debel: 1/16 finału (z Cristeą 1997), 2 razy 1/32 (z Virag Csurgo HUN 1996 i Cirsteą 1998).

WTA Tour – singiel: 3 razy półfinalistka (Warszawa 1995 i 1998 oraz Hobart 1998); debel: 2 razy półfinalistka (Warszawa: 1996 z Olszą i 2000 z Nagyovą).

ITF Circuit – singiel: 4 tytuły (1994 Szczecin; 1997: Sopot, Santa Clara i Bratysława).

Puchar Federacji: 1995–2002; 13 spotkań, 8 zwycięstw / 10 porażek – singiel 6/7, debel 2/3.

Igrzyska olimpijskie (1): Atlanta 1996 (singiel i debel z Aleksandrą Olszą, I rundy).

Zwycięstwa nad zawodniczkami światowej czołówki: Jennifer Capriati, Ruxandra Dragomir, Sabine Hack, Anke Huber, Joannette Kruger, Jelena Lichowcewa, Conchita Martínez, Barbara Paulus, Naoko Sawamatsu, Barbara Schett, Meghann Shaughnessy, Anna Smashnova, Venus Williams.

Klasyfikacja PZT: 5. (1994), 2. (1995 i 1996), 1. (1997 i 1998), 1. (2000), 4. (2002).

Tytuły mistrzyni Polski: 6.

Narodowe MP – singiel: 4 razy zwyciężczyni (1994, 1996–1998); debel: finalistka (z Aleksandrą Olszą 1996).

Halowe MP – singiel: 2 razy finalistka (1995 i 1996); debel: 2 razy zwyciężczyni (z Olszą 1995 i 1996).