Urodzona 15 grudnia 1997 roku w Łodzi.
Dziesiąta – chronologicznie – spośród zaledwie jedenastu naszych tenisistek klasyfikowanych w czołowej setce rankingu WTA od początków istnienia tego notowania (1975). Trzecia w historii kobieta (po Agnieszce Radwańskiej, Magdzie Linette i Idze Świątek), a szósta w ogóle osoba z Polski (także Wojciech Fibak i Hubert Hurkacz), która wygrała singlowy turniej w zawodowych rozgrywkach tenisowych ery Open (od 1968 r.). Zdobyła też jeden tytuł w WTA Tour rangi 125 oraz 10 w ITF Circuit, w tym 6 singlowych. Zagrała już we wszystkich turniejach Wielkiego Szlema, na razie najlepszy wynik to 1/8 finału Australian Open 2024. W Pucharze Federacji debiutowała jako nastolatka. Została „matką zwycięstwa” nad Brazylijkami w 2021 roku, bez którego Polki nie miałyby możliwości (wykorzystanej) grać rok później o awans do Finałów Billie Jean King Cup, jak obecnie nazywa się rywalizacja o faktyczne mistrzostwo świata kobiet w tenisie. Zdaje sobie jednak sprawę i w pełni to akceptuje, iż de facto była przez długi czas numerem trzy polskiego kobiecego tenisa – za Igą Świątek i Magdą Linette.
Tę drugą wyprzedziła w światowym rankingu po osiągnięciu IV rundy wielkoszlemowego turnieju w Melbourne w styczniu 2024. Kilka tygodni później awansowała nawet do pierwszej „50”, zostając chronologicznie zaledwie ósmą, tak wysoko notowaną Polką w prowadzonej od 3 listopada 1975 roku singlowej klasyfikacji WTA. A w lipcu 2024 po raz pierwszy w karierze doszła do półfinału i dzień później do finału turnieju rangi WTA Tour (250) w Pradze. Stoczyła w nim precedensowy „polski” bój o tytuł, przegrany z Linette (dotychczas najwyższym Biało-Czerwonym szczeblem imprezy WTA/ATP/WCT/GP/WS był ćwierćfinał Wimbledonu 2013: Jerzy Janowicz – Łukasz Kubot). Dwa dni później zadebiutowała w igrzyskach olimpijskich. We wrześniu 2024 osiągnęła życiowy sukces, wygrywając turniej rangi WTA Tour 500 w Guadalajarze. Wywindowało ją to na początek trzeciej dziesiątki rankingu WTA – wyżej od niej były w erze Open klasyfikowane tylko Iga Świątek, Agnieszka Radwańska i Magda Linette. Dwa miesięce później była wraz z Igą Świątek, Magdą Linette, Katarzyną Kawą i rezerwową Mają Chwalińską (kapitan Dawid Celt) w drużynie, która w Finałach Pucharu Billie Jean King wywalczyła dla Polski historyczny awans do pierwszej czwórki rozgrywek.
Przez całą karierę szkolona przez jednego trenera, Andrzeja
Kobierskiego, który wiele dla niej poświęcił. Prowadzący ją w kadrze kapitan Dawid Celt podkreśla jej systematyczność i spokój w życiu oraz
powtarzalność w grze, z czego wynika, iż nigdy nie schodzi poniżej pewnego
poziomu. Gra na tyle, na ile umie i nie pęka w starciach z teoretycznie dużo
lepszymi, utytułowanymi rywalkami. Waleczna, biegająca, regularna. Technicznie:
z lepszym forhendem niż bekhendem i dobrym pierwszym serwisem, który coraz
częściej przynosi jej bezpośrednie punkty.
Kluby: UKS Tenis SP-41 Łódź, AT Andrzej Kobierski Łódź, Górnik Bytom.
Trener: Andrzej Kobierski.
Zawodowa tenisistka: od 2014. Dotychczasowe (do 9 czerwca 2025) osiągnięcia: najwyższe w karierze miejsce w rankingu WTA – singiel: 22. (07.10.2024 – czwarte wśród Polek w erze Open); debel: 174. (08.08.2022); bilans – singiel: 419/298; debel: 65/64; zarobki: 3 mln. 547 tys. 372 dol.
Australian Open – singiel: 1/8 finału (2024), 1/32 (2025) i 2 razy 1/64 finału (2018 i 2022).
Roland Garros – singiel: 3 razy 1/32 finału (2018, 2023 i 2025) oraz 2 razy 1/64 (2022 i 2024); debel: 1/32 finału (2024 z Wiktorią Tomową BUL).
Wimbledon
US Open – singiel: 1/32 finału (2023) i 3 razy 1/64 (2019, 2022 i 2024).
WTA Tour – singiel: 1 tytuł (2024 Guadalajara) i 1 finał (2024 Praga).
ITF Circuit – singiel: 6 tytułów (2016–2023); debel: 4 tytuły (2017–2020).
Puchar Federacji: 2016–2024; 15 spotkań, 10 zwycięstw / 8 porażek – singiel 7/7, debel 3/1.
Igrzyska olimpijskie (1): Paryż 2024 (singiel, I runda).
Rakieta: Wilson; buty: Mizuno; ubiór: Bidi Badu.
Kontrakty sponsorskie: TERMOton, sondacrypto.
Klasyfikacja PZT: 10. (2013), 5. (2014), 8. (2015), 7. (2016), 4. (2017), 2. (2018), 4. (2019 i 2020), 3. (2021–2023), 2. (2024).
Tytuły mistrzyni Polski: 10.
Narodowe MP – singiel: 5 razy zwyciężczyni (2014, 2015, 2020, 2021 i 2022); debel: 2 razy zwyciężczyni (z Zuzanną Maciejewską 2014 i Katarzyną Kawą 2015) oraz finalistka (z Martyną Kubką 2020).
Halowe MP– singiel: 2 razy zwyciężczyni (2014 i 2015); debel: zwyciężczyni (z Pauliną Lewandowską 2014) oraz finalistka (z Zuzanną Maciejewską 2015).