Powrót do listy
Magdalena Fręch
< Zobacz poprzedniZobacz następny >

Urodzona 15 grudnia 1997 roku w Łodzi.


Dziesiąta – chronologicznie – spośród zaledwie jedenastu naszych tenisistek klasyfikowanych w czołowej setce rankingu WTA od początków istnienia tego notowania (1975). Trzecia w historii kobieta (po Agnieszce Radwańskiej, Magdzie Linette i Idze Świątek), a szósta w ogóle osoba z Polski (także Wojciech Fibak i Hubert Hurkacz), która wygrała singlowy turniej w zawodowych rozgrywkach tenisowych ery Open (od 1968 r.). Zdobyła też jeden tytuł w WTA Tour rangi 125 oraz 10 w ITF Circuit, w tym 6 singlowych. Zagrała już we wszystkich turniejach Wielkiego Szlema, na razie najlepszy wynik to 1/8 finału Australian Open 2024. W Pucharze Federacji debiutowała jako nastolatka. Została „matką zwycięstwa” nad Brazylijkami w 2021 roku, bez którego Polki nie miałyby możliwości (wykorzystanej) grać rok później o awans do Finałów Billie Jean King Cup, jak obecnie nazywa się rywalizacja o faktyczne mistrzostwo świata kobiet w tenisie. Zdaje sobie jednak sprawę i w pełni to akceptuje, iż de facto była przez długi czas numerem trzy polskiego kobiecego tenisa – za Igą Świątek i Magdą Linette.

Tę drugą wyprzedziła w światowym rankingu po osiągnięciu IV rundy wielkoszlemowego turnieju w Melbourne w styczniu 2024. Kilka tygodni później awansowała nawet do pierwszej „50”, zostając chronologicznie zaledwie ósmą, tak wysoko notowaną Polką w prowadzonej od 3 listopada 1975 roku singlowej klasyfikacji WTA. A w lipcu 2024 po raz pierwszy w karierze doszła do półfinału i dzień później do finału turnieju rangi WTA Tour (250) w Pradze. Stoczyła w nim precedensowy „polski” bój o tytuł, przegrany z Linette (dotychczas najwyższym Biało-Czerwonym szczeblem imprezy WTA/ATP/WCT/GP/WS był ćwierćfinał Wimbledonu 2013: Jerzy Janowicz – Łukasz Kubot). Dwa dni później zadebiutowała w igrzyskach olimpijskich. We wrześniu 2024 osiągnęła życiowy sukces, wygrywając turniej rangi WTA Tour 500 w Guadalajarze. Wywindowało ją to na początek trzeciej dziesiątki rankingu WTA – wyżej od niej były w erze Open klasyfikowane tylko Iga Świątek, Agnieszka Radwańska i Magda Linette. Dwa miesięce później była wraz z Igą Świątek, Magdą Linette, Katarzyną Kawą i rezerwową Mają Chwalińską (kapitan Dawid Celt) w drużynie, która Finałach Pucharu Billie Jean King wywalczyła dla Polski historyczny awans do pierwszej czwórki rozgrywek.  

Przez całą karierę szkolona przez jednego trenera, Andrzeja Kobierskiego, który wiele dla niej poświęcił. Prowadzący ją w kadrze kapitan Dawid Celt podkreśla jej systematyczność i spokój w życiu oraz powtarzalność w grze, z czego wynika, iż nigdy nie schodzi poniżej pewnego poziomu. Gra na tyle, na ile umie i nie pęka w starciach z teoretycznie dużo lepszymi, utytułowanymi rywalkami. Waleczna, biegająca, regularna. Technicznie: z lepszym forhendem niż bekhendem i dobrym pierwszym serwisem, który coraz częściej przynosi jej bezpośrednie punkty.

 

Kluby: UKS Tenis SP-41 Łódź, AT Andrzej Kobierski Łódź, Górnik Bytom.

Trener: Andrzej Kobierski.

 

Zawodowa tenisistka: od 2014. Dotychczasowe (do 9 czerwca 2025) osiągnięcia: najwyższe w karierze miejsce w rankingu WTA – singiel: 22. (07.10.2024 – czwarte wśród Polek w erze Open); debel: 174. (08.08.2022); bilans – singiel: 419/298; debel: 65/64; zarobki: 3 mln. 547 tys. 372 dol.


Australian Open – singiel: 1/8 finału (2024), 1/32 (2025) i 2 razy 1/64 finału (2018 i 2022).

Roland Garros – singiel: 3 razy 1/32 finału (2018, 2023 i 2025) oraz 2 razy 1/64 (2022 i 2024); debel: 1/32 finału (2024 z Wiktorią Tomową BUL).

Wimbledon – singiel: 1/16 finału (2022) i 2 razy 1/64 (2023 i 2024); debel: 1/8 finału (z Beatriz Haddad Maią BRA 2022) i 1/32 (z Katarzyną Kawą 2024).

US Open – singiel: 1/32 finału (2023) i 3 razy 1/64 (2019, 2022 i 2024).


WTA Tour  singiel: 1 tytuł (2024 Guadalajara) i 1 finał (2024 Praga).


WTA 125  singiel: 1 tytuł (2021 Concord, USA).

 

ITF Circuit – singiel: 6 tytułów (2016–2023); debel: 4 tytuły (2017–2020).

 

Puchar Federacji: 2016–2024; 15 spotkań, 10 zwycięstw / 8 porażek – singiel 7/7, debel 3/1.

Igrzyska olimpijskie (1): Paryż 2024 (singiel, I runda).


Zwycięstwa nad zawodniczkami światowej czołówki: Jekatierina Aleksandrowa, Wiktoria Azarenka, Anna Blinkowa, Marie Bouzková, Sorana Cirstea, Sara Errani, Caroline Garcia, Camilla Giorgi, Beatriz Haddad Maia, Ons Jabeur, Ashlyn Krueger, Petra Kvitová, Magda Linette, Petra Martić, Kristina Mladenovic, Emma Navarro, Camila Osorio, Jasmine Paolini, Nuria Parrizas Diaz, Nadia Podoroska, Julia Putincewa, Kamilla Rachimowa, Mayar Sherif, Anna Karolína Schmiedlová, Sara Sorribes Tormo, Sloane Stephens, Diana Sznajder, Clara Tauson, Maryna Zanevska, Shuai Zhang, Saisai Zheng, Qinwen Zheng, Lin Zhu, Wiera Zwonariowa.


Rakieta: Wilson; buty: Mizuno; ubiór: Bidi Badu.

Kontrakty sponsorskie: TERMOton, sondacrypto.

 

Klasyfikacja PZT: 10. (2013), 5. (2014), 8. (2015), 7. (2016), 4. (2017), 2. (2018), 4. (2019 i 2020), 3. (2021–2023), 2. (2024).

Tytuły mistrzyni Polski: 10.

Narodowe MP – singiel: 5 razy zwyciężczyni (2014, 2015, 2020, 2021 i 2022); debel: 2 razy zwyciężczyni (z Zuzanną Maciejewską 2014 i Katarzyną Kawą 2015) oraz finalistka (z Martyną Kubką 2020).

Halowe MP– singiel: 2 razy zwyciężczyni (2014 i 2015); debel: zwyciężczyni (z Pauliną Lewandowską 2014) oraz finalistka (z Zuzanną Maciejewską 2015).

Powrót do listy