Urodzona 24 września 1984 roku w Gdyni.
Wywodzi się ze słynnej „sopockiej szkoły tenisa”, w której w jej
czasach pałeczkę po legendarnych braciach Janie i Stefanie Kornelukach przejął na
kortach SKT trener Henryk Dondajewski. Przez większą część kariery
specjalizowała się w grze podwójnej, najlepszy wynik w singlu to halowe
wicemistrzostwo Polski 2003. W deblu najdłużej (2003–2011) tworzyła parę z
Alicją Rosolską: razem osiągnęły osiem finałów turniejów WTA Tour (wygrały
jeden – Marbella 2009), zdobyły trzy tytuły mistrzyń Polski. W Billie Jean King
Cup (nowa nazwa Pucharu Federacji) mają wspólny bilans najlepszy ze wszystkich
naszych reprezentantek: 14 zwycięstw – 8 porażek. No i Klaudia została też
grającą kapitan polskiej drużyny, co oprócz niej było udziałem tylko dwóch zawodniczek
– Elżbiety Ślesickiej i Katarzyny Teodorowicz. Jest także jedyną obok Alicji
Rosolskiej naszą tenisistką, która trzy razy startowała w igrzyskach
olimpijskich. Również tylko one dwie spośród reprezentantek Polski osiągały
finał turnieju Wielkiego Szlema w mikście – Jans-Ignacik zagrała w meczu o
tytuł na Roland Garros w 2013 roku, z Meksykaninem Santiago Gonzálezem u boku.
Bez Rosolskiej zdobyła jeszcze w WTA Tour dwa tytuły, oba w sezonie 2012: w Strasburgu
z Białorusinką Olgą Goworcową i w Montrealu z Francuzką Kristiną Mladenovic. W
okresie 2001–2007 była objęta programem finansowego wsparcia w PZT-Prokom
Teamie.
Pod koniec kariery (2016) zaczęła wspierać szkoleniową radą młodsze
koleżanki, a teraz dzieli swoje życie zawodowe między trenerkę a komentowanie
tenisa w telewizji – zaczynała w Eurosporcie, okrzepła w Canal+. Od 2011 roku jest
żoną dziennikarza sportowego Bartosza Ignacika; mają troje dzieci: Anielę (ur. w
2013) oraz bliźniaki Martynę i Ignacego (2018).
Klub: SKT Sopot.
Trenerzy: Henryk Dondajewski, Zdzisław Pluwak.
Zawodowa tenisistka w okresie: 2000–2016. Najwyższe w karierze miejsca w rankingu WTA – singiel: 410. (16.08.2004); debel: 28. (10.09.2012). Bilans – singiel: 60/82; debel: 265/296. Zarobki: 866 tys. 663 dol.
Australian Open – debel: ćwierćfinał (z Andreją Klepač SLO 2015).
Roland Garros – debel: 1/16 finału (z Alicją Rosolską 2007 i
2009); mikst: finalistka (z Santiago Gonzálezem MEX 2012).
Wimbledon – debel: 1/16 finału (z Rosolską 2009, 2011
i 2012 oraz Julią Bejgelzimer UKR 2014).
US Open – debel: 1/8 finału (z Rosolską 2008).
WTA Tour – debel: 3 tytuły (Marbella 2009
z Alicją Rosolską, Strasburg 2012 z Olgą Goworcową BLR i Montreal 2012 z
Kristiną Mladenovic FRA) oraz 8 finałów (7 z Rosolską: Sopot 2004,
Warszawa i Palermo 2005, Brisbane 2009 i 2011, Linz 2009 i Bruksela 2011 oraz 1 z Anastazją Rodionową AUS: San Antonio 2016).
ITF Circuit – singiel: 1 tytuł (Gdynia 2004); debel: 11 tytułów (2003–2008; 4 w Polsce).
Puchar Federacji: 2002–2016; 32 spotkania, 20 zwycięstw / 12 porażek – singiel 0/1, debel 20/11. Grająca kapitan (2016) i kapitan (2017); bilans: 2/3.
Igrzyska olimpijskie (3): Pekin 2008 i Londyn 2012 (oba razy debel z Alicją Rosolską, I rundy) oraz Rio de Janeiro 2016 (debel z Paulą Kanią, I runda).
Uniwersjada: Belgrad 2009 (srebro w singlu, srebro w deblu, z Alicją Rosolską).
Klasyfikacja PZT: 10. (2002), 9. (2003), 5. (2004).
Narodowe MP – debel: 3 razy zwyciężczyni (z Katarzyną Siwosz 2003 oraz Alicją Rosolską 2005 i 2006); mikst: zwyciężczyni (z Marcinem Gawronem 2007), finalistka (z Pawłem Ostrowskim 2005).
Halowe MP – singiel: finalistka (2003); debel: 2 razy zwyciężczyni (z Martą Domachowską 2002 i Ali. Rosolską 2004).