Powrót do listy
Maria Dowbór-Lewandowska
< Zobacz poprzedniZobacz następny >

Urodzona 31 października 1939 roku w Wilnie.

 

Czołowa polska tenisistka lat sześćdziesiątych, przez jedenaście sezonów (1958–1968) klasyfikowana w pierwszej dziesiątce rankingu PZT, najwyżej na drugim miejscu ex aequo w 1962. Zagranicą praktycznie nie występowała. W krajowej rywalizacji więcej sukcesów odniosła w deblu: siedem razy grała w finale mistrzostw Polski, trzy wygrała – wszystko w parze z Danutą Szmidt-Calińską, ale i w singlu dwa razy doszła do finału: na kortach otwartych (1962) i w hali (1963). W latach 1966–1967, wraz z Tadeuszem i Wielisławem Nowickimi oraz Józefem Orlikowskim, grała w zespole MKT Łódź, który dwa razy zdobył drużynowe mistrzostwo Polski.

Wysoka, ale delikatnie zbudowana, efektowna, na korcie zawsze dobrze ubrana, a także wzorowo się zachowująca spadkobierczyni tradycji i bon tonu polskiej arystokracji. Taki był też jej styl gry – elegancki, spokojny, bez jakiejkolwiek zadziorności czy drapieżności. Niczym maniery panny z dobrego, przedwojennego domu. I to pewnie cała ta jej powierzchowność zwróciła uwagę filmowców. Panna Marysia pojawiła się bowiem na ekranie w czwartym odcinku serialu „Stawka większa niż życie”, pt. „Café Rose”, w którym Hans Kloss zostaje wysłany przez Abwehrę do Stambułu celem zlikwidowania angielskiej siatki wywiadowczej. W nakręconej w łódzkim Parku Poniatowskiego scenie wcieliła się epizodycznie w tenisową sparingpartnerkę agenta Christopoulisa, granego przez Edmunda Fettinga.

Po zakończeniu kariery została trenerką i na kortach MKT (tam, gdzie „J-23” spotykał się na tarasie ze swym agenturalnym kontaktem…) wychowała kilka pokoleń następczyń i następców, z mistrzami Polski i reprezentantami kraju na czele. Niezłym tenisistą, odnoszącym sukcesy głównie w deblu (m.in. mistrz Polski juniorów), był jej syn Michał Lewandowski (rocznik 1964).

 

Kluby: ŁKS Łódź, MKT Łódź.

Trenerzy: Bohdan Dowbór

 

Klasyfikacja PZT: 6. (1958), 3. (1959), 6. (1960), 8. (1961), 2-4. (1962), 10. (1965), 8. (1968).

Tytuły mistrzyni Polski: 3.

Narodowe MP – singiel: finalistka (1962); debel: 3 razy zwyciężczyni (z Danutą Szmidt-Calińską 1960, 1962 i 1963) oraz 4 razy finalistka (ze Szmidt-Calińską 1959, 1961, 1965 i 1966).

Halowe MP – singiel: finalistka (1963); debel: do 1979 r. tej konkurencji w HMP nie rozgrywano.

Galeria

Powrót do listy