Urodzony 13 września 1969 roku w Warszawie.

Popularny „Król Mery”, który zdecydowaną większość sukcesów (5 z 8 tytułów mistrza Polski) odniósł w hali swego macierzystego klubu. Na specyficznej, z każdym rokiem szybszej nawierzchni – bo położony na betonie carpet został wymieniony bodaj dopiero po ćwierćwieczu – doprowadził do perfekcji własny, unikatowy styl gry, opartej na płaskich, mocnych, bezrotacyjnych uderzeniach z obu stron. W okresie 1988–1995 tylko raz odpadł tu przed finałem HMP w singlu, trzy z nich wygrał. Jeśli jednak on był królem, to Lecha Sidora trzeba chyba mianować… „Cesarzem Mery”. Rok młodszy, również wychowanek tego klubu, „Sidi” zdobył aż 9 halowych tytułów, w tym 2 singlowe – po finałach właśnie z „Kostkiem”, który zrewanżował mu się tylko raz. I obaj (Kost bardziej) mogą tylko żałować, że w ich czasach polscy tenisiści nie mieli możliwości specjalizowania się w grze na szybkich nawierzchniach.

A sam Kost, o dziwo, jeden z najbardziej wartościowych sukcesów odniósł na kortach ziemnych, zdobywając singlowe mistrzostwo Polski w 1990 roku. Trzeba jednak dodać, że katowicki turniej odbywał się w idealnych dla niego warunkach – było zimno i mokro, a także grano bezciśnieniowymi piłkami, co powodowało, że rotacje rywali były znacznie łatwiejsze do odgrywania niż na mączce zazwyczaj.

Całą zawodniczą karierę, zakończoną przez kontuzje dość wcześnie, bo w wieku dwudziestu siedmiu lat, spędził w jednym klubie. I nadal tylko na kortach Mery (także odkrytych) można go spotkać z rakietą w ręku, ale oczywiście już jako trenera.

Kluby: Mera Warszawa.

Trenerzy: ???

Zawodowy tenisista w okresie: 1989–1996. Najwyższe w karierze miejsce w rankingu ATP – singiel: 1195. (01.08.1994); debel: 965. (07.11.1988).

Turnieje Wielkiego Szlema i ATP Tour: nigdy nie wystąpił.

Puchar Davisa: 1994; 2 spotkania, 2 zwycięstwa / 3 porażki – singiel 2/2, debel 0/1.

Klasyfikacja PZT: 7. (1989), 6. (1990), 10. (1992), 8. (1993).

Tytuły mistrza Polski: 8.

Narodowe MP – singiel: zwycięzca (1990) oraz finalista (1995); debel: zwycięzca (z Lechem Sidorem 1990) oraz 2 razy finalista (z Sidorem 1991 i Robertem Wójcikiem 1993); mikst: zwycięzca (z Moniką Starostą 1991).

Halowe MP – singiel: 3 razy zwycięzca (1989, 1994 i 1995) oraz 4 razy finalista (1988, 1990, 1991 i 1993); debel: 2 razy zwycięzca (z Pawłem Ostrowskim 1994 i 1996) oraz finalista (z Bartłomiejem Dąbrowskim 1991).