Powrót do listy
Ewa Żerdecka
< Zobacz poprzedniZobacz następny >

Urodzona 27 września 1967 roku w Stalowej Woli.

 

Czołowa polska tenisistka okresu tuż przed transformacją ustrojową z PRL w III RP, a w sezonie 1987 nawet liderka rankingu PZT. Sądząc po krajowych wynikach – lepsza deblistka niż singlistka, ale trzeba też przyznać, że w grze pojedynczej miała godne rywalki – ciut starszą od niej Renatę Wojtkiewicz i ciut młodszą Katarzynę Nowak.

Pięciokrotnie zwyciężała w plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Stalowej Woli. Karierę zakończyła jednak dość szybko, bo już w wieku 23 lat. Ale takie to były czasy, że brak sponsora oznaczał brak możliwości utrzymania się z gry w tenisa w Polsce, a w starty zagraniczne trzeba było sporo inwestować, bez gwarancji zwrotu. Została zatem trenerką młodzieży w Niemczech i pracuje tam w tej roli do dziś.

 

Klub: Stal Stalowa Wola.

Trenerzy: Bogdan Gajewski, ???

 

Zawodowa tenisista w okresie: 1998–1999. Najwyższe miejsca w karierze – singiel: 446. (27.03.1989); debel: 507. (24.04.1989). Bilans  singiel: 12/11; debel: 3/5. Zarobki: 3 tys. 105 dol.


Wielki Szlem i WTA Tour: nie grała.

 

Puchar Federacji: 1986–1988; 8 spotkań, 5 zwycięstw / 8 porażek – singiel 3/3, debel 2/5.

 

Klasyfikacja PZT: 5. (1986), 1. (1987), 2. (1988), 6. (1989).

Tytuły mistrzyni Polski: 6.

Narodowe MP – singiel: zwyciężczyni (1986); debel: 4 razy zwyciężczyni (z Moniką Waniek 1985, Magdaleną Mróz 1986 i 1987 oraz Katarzyną Nowak 1988); mikst: zwyciężczyni (z Waldemarem Rogowskim 1987) i finalistka (z Lechem Sidorem 1988).

Halowe MP – singiel: finalistka (1989); debel: 5 razy finalistka (z Beatą Gumułą 1984–1986 oraz Anną Listowską 1988 i 1989).

Galeria

Zdjęcie dzięki uprzejmości Adama Kuchniaka
Powrót do listy