W WARSZAWIE turnieje
tenisowe rangi WTA Tour rozgrywane były od 1995 do 2010 roku. Najpierw, do
sezonu 2000, pod odsponsorską nazwą Warsaw Cup by Heros
(austriacko-polskie towarzystwo ubezpieczeniowo-reasekuracyjne), następnie jako
J&S Cup (polsko-rosyjskie konsorcjum paliwowe) do 2007, a
na koniec (2009–2010, z udziałem Miasta Warszawy) – Warsaw Open i Polsat
Warsaw Open. W 2008 roku odbyła się impreza pokazowa Suzuki Warsaw Masters. W tym czasie
na kortach Warszawianki, a w końcówce okresu – Legii, błyszczały praktycznie
wszystkie (z wyjątkiem Sereny Williams) gwiazdy kobiecego tenisa: Kim Clijsters,
Lindsay Davenport, Jelena Demientiewa, Justine Henin, Martina Hingis, Ana
Ivanović, Anna Kurnikowa, Swietłana Kuzniecowa, Conchita Martinez, Amelie
Mauresmo, Anastazja Myskina, Martina Navratilova, Nadia Pietrowa, Maria
Szarapowa, Venus Williams, Wiera Zwonariowa… Turniej miał też swoje mniej znane
multi-zwyciężczynie: w początkach – Barbarę Paulus i Henriettę Nagyovą, a pod
koniec – Alexandrę Dulgheru.
To właśnie na kortach Warszawianki zaczęły się kariery dwóch najlepszych polskich tenisistek z okresu „po Jędrzejowskiej – przed Świątek”. Dwie krakowianki, juniorskie mistrzynie wielkoszlemowe, Magdalena Grzybowska i Agnieszka Radwańska, w odstępie dekady (1995 i 2006) sprawiły tu identyczne niespodzianki. Mając po 17 lat i występując dzięki „dzikim kartom” wygrały po kilka meczów ze znacznie wyżej notowanymi rywalkami. „Grzybcia”, po wyeliminowaniu w II rundzie rozstawionej wtedy z nr 1 Niemki Sabine Hack, doszła aż do półfinału. „Isia” zatrzymana została rundę wcześniej, ale przedtem pokonała m.in. mistrzynię Roland Garros, Rosjankę Anastazję Myskinę. Grzybowska powtórzyła półfinał w Warszawie w 1998 roku, już w szczycie kariery, gdy była 30. rakietą świata.
W wydzierżawieniu licencji na te turnieje, organizowane w tej randze po raz pierwszy w naszym kraju, główną rolę odegrał Ryszard Fijałkowski – dyplomata i prezes PZT, który został dyrektorem imprezy i pełnił w Warszawie tę funkcję aż do 2004 roku. Były ambasador PRL w Indiach i Francji miał dobre kontakty także w tenisowych międzynarodowych kręgach menedżerskich. Zatem również z jego usług skorzystał Ryszard Krauze (w latach 90. jeden z najbogatszych Polaków na liście tygodnika „Wprost”), gdy ze względów biznesowo-wizerunkowych postanowił podnieść rangę „swojego” turnieju challengerowego kobiet, organizowanego w SOPOCIE od 1992 roku. Prokom Open awansował do WTA Tour w sezonie 1998, a współpatronem została Telekomunikacja Polska S.A., która przy tej okazji promowała swoją sieć telefonii komórkowej (Idea/Orange). Również nad Bałtyk przyjeżdżała szeroka światowa czołówka – prócz wielu z tych, które gościliśmy także w Warszawie – były to m.in. Jelena Dokić, Anke Huber, Flavia Pennetta, Dinara Safina, Patty Schnyder czy Arantxa Sanchez Vicario.
Polkom w
Sopocie szło generalnie gorzej niż w stolicy. Jedynie w ostatniej edycji imprezy, w sezonie 2004, mieliśmy tu Klaudię Jans i Alicję Rosolską w finale debla oraz Martę
Domachowską w półfinale singla. Rozgrywany równolegle na tych samych kortach (od
2001 roku) turniej ATP Tour wygrał wtedy… Rafael Nadal, ale o tym piszemy już obok
– przy okazji opowieści o polskich męskich zawodowych turniejach tenisowych
najwyższej rangi.
Sukcesy Agnieszki Radwańskiej sprawiły, że udało się reaktywować turniej WTA Tour w Polsce już niespełna trzy lata po ostatniej edycji imprezy warszawskiej. Sponsorem tytularnym halowych rozgrywek w KATOWICACH została ta sama firma, co wielkoszlemowego Roland Garros – francuski międzynarodowy bank BNP Paribas. Na Śląsk przyjeżdżały i sporo wygrywały przede wszystkim dobre tenisistki zza naszej południowej granicy: Petra Kvitová, Klára Koukalová-Zakopalová, Anna Schmiedlová, Dominika Cibulková czy Magdaléna Rybáriková. A najbardziej pechowa była Camila Giorgi – Włoszka trzy razy z rzędu doszła do finałów, ale wszystkie przegrała. Z naszych reprezentantek jedyny znaczący wynik uzyskała A. Radwańska, awansując do półfinału drugiej edycji turnieju.
Do organizacji imprez WTA Tour w Polsce powrócono przy okazji wybuchu „supernowej", czyli eksplozji talentu Igi Świątek. Pierwsza edycja BNP Paribas Poland Open odbyła się w lipcu 2021 w GDYNI, a specjalnym, charytatywnym spotkaniem otworzyli ją najlepsi polscy tenisiści – właśnie Świątek oraz świeżo upieczony pierwszy nasz mistrz turnieju rangi ATP Tour 1000 (w Miami) Hubert Hurkacz. Toczoną z przymrużeniem oka tie-breakową „wojnę płci" wygrała przedstawicielka tej (teoretycznie...) słabszej. Natomiast w turnieju rangi WTA 250 triumfowała na kortach Arki Belgijka ukraińskiego pochodzenia Maryna Zanevska, zdobywając pierwszy tytuł w karierze. Najlepszym wynikiem Polek był finał debla Katarzyny Piter.
Rok później impreza, której jednym z głównych organizatorów jest ojciec naszej gwiazdy, Tomasz Świątek, przeniosła się do WARSZAWY. Na kortach Legii Iga wystąpiła już jako liderka światowego rankingu, ale odpadła w ćwierćfinale, a jej pogromczyni Francuzka Caroline Garcia wygrała cały turniej. Do finału debla doszły Katarzyna Kawa i Alicja Rosolska – dla tej drugiej był to trzeci, i trzeci przegrany, mecz o tytuł w WTA Tour w Polsce (po Sopocie 2004 i Warszawie 2005). Wreszcie, w sezonie 2023, polska tenisistka wygrała turniej WTA Tour rozgrywany w Polsce! Dokonała tego oczywiście Świątek, na nowej, twardej nawierzchni na Legii, A w finale debla przegrały Weronika Falkowska i Katarzyna Piter – gdyby udało im się zwyciężyć, ta druga zdobyłaby drugi tytuł z rzędu, bo tydzień wcześniej triumfowała (z zagraniczną partnerką) w Budapeszcie. Niestety, w olimpijskim sezonie 2024 turniej wypadł z kalendarza i nie wiadomo, czy wróci w 2025 roku.
Natomiast w 2023 roku po raz pierwszy odbyła się w Polsce impreza o „hybrydowej" formule WTA 125, czyli czymś pomiędzy ITF Circuit a WTA Tour. Rozegrany na twardych kortach Narodowego Centrum Tenisowego turniej Kozerki Open jest kontynuacją Memoriału Marii i Lecha Kaczyńskich z sezonu 2022. W sezonie 2024 został rozegrany w Warszawie na Legii jako Polish Open, debla wygrały w nim reprezentantki gospodarzy Weronika Falkowska i Martyna Kubka.