Włodzimierz Marszewski (urodzony 19 stycznia 1891 roku w Warszawie) był przez kilkanaście lat czołowym polskim tenisistą okresu międzywojnia. Nie tak znanym, jak Ignacy Tłoczyński, Józef Hebda lub bracia Jerzy i Max Stolarowowie, ale jednak wicemistrzem Polski 1930 w deblu (z Przemysławem Warmińskim) czy rezerwowym w drużynie, która odniosła pierwsze polskie zwycięstwo w Pucharze Davisa (nad Rumunią w 1930 roku). Był również członkiem Zarządu PZT (kadencja 1030–1931) i kapitanem (często – grającym) naszych ekip na zagraniczne mecze i turnieje. Poza sportem: dyplomata (II attaché wojskowy w USA) i biznesmen (m.in. przedstawiciel Dunlopa na Polskę), a także polityk endecji, działacz związków zawodowych, publicysta i wydawca. Przez cały okres działalności politycznej (1920–1947) podejmował inicjatywy na rzecz porozumienia swego obozu narodowego z piłsudczykami. Miał także doświadczenie wojskowe – podczas I wojny światowej został powołany do armii carskiej i po wybuchu rewolucji przedostał się do Francji, gdzie wstąpił do Błękitnej Armii gen. Hallera. Podczas wojny polsko-bolszewickiej służył w Oddziale II (wywiad) Naczelnego Dowództwa WP. Z tego okresu wywodzi się jego znajomość z płk. Ignacym Matuszewskim – później prominentnym politykiem obozu sanacji i prezesem PZLT.

W czasie II wojny światowej działał w konspiracji, głównie w wywiadzie politycznym podziemia narodowego. Kapitan Marszewski (pseudonim „Gorczyca”) kontynuował walkę o wolną Polskę także po wejściu naszego kraju w strefę kontroli sowieckiej. Był m.in. współautorem memoriału do ONZ „Polska pod okupacją sowiecką” i przewodniczącym Komitetu Porozumiewawczego Organizacji Demokratycznych Polski Podziemnej (KPODPP). Zdradzony przez jednego ze współpracowników, został ujęty przez bezpiekę i w pokazowym procesie skazany na karę śmierci. Jak w przytłaczającej większości podobnych przypadków, prezydent Bierut nie skorzystał z prawa łaski... 10 marca 1948 roku wyrok został wykonany w więzieniu mokotowskim. Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach w Kwaterze „Na Łączce”.