Urodzony 14 lutego 1965 roku we Wrocławiu.

Wywodzi się z Krzyckiego Klubu Tenisowego we Wrocławiu, gdzie trenerem kilku pokoleń tenisistów był sam niezły gracz (m.in. daviscupowy reprezentant Polski) Piotr Jamroz. Wysoki – ponad metr dziewięćdziesiąt, dysponujący mocnym serwisem, płaską grą i naturalnym ciągiem na siatkę. Nic więc dziwnego, że to z jednej strony najlepszy polski deblista końca lat osiemdziesiątych, a z drugiej – gracz słabiej sobie radzący na kortach ziemnych przeciwko coraz częstszym wówczas topspinowcom. Choć także w singlu przez pięć lat (1984–1988) klasyfikowany w czołowej dziesiątce rankingu PZT – w 1988 roku nawet na trzeciej pozycji. W ostatniej dosłownie w chwili zdążył zostać deblowym międzynarodowym mistrzem Polski. Na nieistniejących dziś już kortach Baildonu Katowice wygrał w 1985 roku ostatnią edycję tego obecnie kompletnie zapomnianego turnieju o ponad półwiecznej tradycji i przez lata wysokiej renomie. Na dodatek w parze z jedynym znanym i uznanym niemieckim tenisistą z NRD, Thomasem Emmrichem, który zagranicą startował głównie właśnie w MMP.

Kontuzje i brak sukcesów w zawodowej grze sprawiły, że „Malinowy” – jak nazywali go koledzy z kortu, wśród których nota bene często bywał „głosem rozsądku” – bardzo wcześnie zakończył karierę, w wieku zaledwie dwudziestu pięciu lat. Skończył studia ekonomiczne, pracuje poza tenisem. Za to jest w tym sporcie, i to ze znakomitym skutkiem, jego siostrzeniec Hubert Hurkacz. Bo w tenisa grało również młodsze rodzeństwo Tomasza: siostra Zofia Maliszewska (m.in. mistrzyni Polski do lat 18 w deblu) – właśnie mama „Hubiego”, a także brat Lech Maliszewski.

Kluby: KKT Energomontaż Wrocław, Zagłębie Wałbrzych.

Trener: Piotr Jamroz.

Najwyższe w karierze miejsce w rankingu ATP – singiel: 713. (28.09.1987); debel: 784. (23.06.1986).

Turnieje Wielkiego Szlema i ATP Tour lub Challenger: nigdy nie wystąpił.

Puchar Davisa: 1988; 1 spotkanie, 1 zwycięstwo / 0 porażek – singiel 0/0, debel 1/0.

Klasyfikacja PZT: 4. (1984), 5. (1985 i 1986), 6. (1987), 3. (1988).

Tytuły mistrza Polski (bez MMP): 6.

Narodowe MP – singiel: finalista (1987); debel: 3 razy zwycięzca (z Wojciechem Kowalskim 1986, 1987 i 1989); mikst: zwycięzca (z Dorotą Dziekońską 1984) oraz finalista (z Dziekońską 1986).

Halowe MP – debel: 2 razy zwycięzca (z Lechem Bieńkowskim 1985 i Waldemarem Rogowskim 1986) oraz finalista (z Rogowskim 1987).

Międzynarodowe MP – debel: zwycięstwo (z Thomasem Emmrichem DDR 1985).