Urodzona 6 kwietnia 1966 roku w Zielonej Górze.

Czołowa polska tenisistka drugiej połowy lat osiemdziesiątych. Liderka zarówno juniorskiego (1983), jak i seniorskiego (1986) rankingu PZT. Wraz z Moniką Waniek zdobyła w 1984 roku w Ostendzie brązowy medal mistrzostw Europy w grze podwójnej.

Niewysoka, chodziła do specjalistycznej klasy sportowej, bynajmniej nie tenisowej, co pod koniec kariery zaowocowało nawet pełnym sezonem występów w pierwszej lidze… koszykarek, w nieistniejącym już obecnie zespole Buquet Zielona Góra. Oczywiście na pozycji rozgrywającej. Sama się śmieje, że gdy szła po mieście z którąś z koleżanek środkowych, to wyglądały obok siebie dość dracznie… Bardzo sprawna i zwinna, nie do zabiegania. W tenisa grała sprytnie, miała dobry slajs i dropszot, wbrew warunkom fizycznym nie stroniła od wolejów.

Wyszła za mąż za jednego ze swoich trenera Mirosława Skrzypczyńskiego, obecnego prezesa PZT; mają córki-bliźniaczki. Prowadzili później razem ośrodek tenisowy Re-Mi w Zielonej Górze; dziś są rozwiedzeni, ale pozostają w dobrej relacji. Jako trenerka wychowała kilku mistrzów Polski w młodzieżowych kategoriach wiekowych. Pracę tenisowego szkoleniowca i nauczyciela wychowania fizycznego wykonuje w swym rodzinnym mieście do dziś.

Kluby: Nafta Zielona Góra, Górnik Bytom.

Trenerzy: Zenon Adamczewski, Ireneusz Łyżwiński, Mirosław Skrzypczyński (mąż).

Wielki Szlem i WTA Tour: nie grała.

Puchar Federacji: 1986, 1987 i 1990; 10 spotkań, 4 zwycięstwa / 9 porażek – singiel 0/4, debel 4/5.

Klasyfikacja PZT: 8. (1985), 1. (1986), 2. (1987), 3. (1988), 8. (1989), 6. (1990).

Tytuły mistrzyni Polski: 5.

Narodowe MP – singiel: 2 razy finalistka (1987 i 1988); debel: 2 razy zwyciężczyni (z Katarzyną Teodorowicz 1989 i 1990) oraz 2 razy finalistka (z Elżbietą Żaboklicką 1988 i Sylwią Czopek 1991); mikst: finalistka (z Lechem Sidorem 1990).

Halowe MP – singiel: 2 razy finalistka (1990 i 1991); debel: 3 razy zwyciężczyni (z Moniką Waniek 1985, Katarzyną Teodorowicz 1990 i Sylwią Czopek 1991).