Urodzony 16 lutego 1984 roku w Głogowie.
„Polski Federer” – bo był bodaj najpiękniej grającym technicznie naszym tenisistą.
Albo „Ołówek” – bo tak w dzieciństwie (ze względu na fryzurę, przypominającą tę
bohatera kreskówki „Zaczarowany ołówek”) przezwali go koledzy, co z czasem przejęli
fani, a sam Michał zaakceptował, i tak do dziś nazywają go przyjaciele.
Trzeci chronologicznie (na do dziś zaledwie sześciu) Polak, który wszedł do
czołowej setki światowego rankingu singlistów, a także jeden z niemal równie elitarnej
naszej siódemki zdobywców tytułów w ATP Tour. Niestety, jeszcze bardziej niż
utalentowany – podatny na kontuzje (zwłaszcza kolan), które kilkakrotnie przerywały
mu karierę. Jednym z jej jaśniejszych punktów były także starty w Pucharze
Davisa, a zwłaszcza zdobycie w 2015 roku w Gdyni decydującego punktu w meczu ze
Słowacją o awans do Grupy Światowej. Przysiężny znakomicie wytrzymał presję i w
pięknym stylu, pewnie pokonał 63, 64, 64 wyżej klasyfikowanego Norberta
Gombosa, co dało Biało-Czerwonym jeden jedyny raz miejsce w elicie. Tytułów
mistrz Polski zdobył stosunkowo niewiele, bo tylko 2, i ledwie raz liderował w
rankingu PZT na koniec sezonu. Działo się tak przede wszystkim dlatego, że dla
zawodowego tenisisty krajowe starty i licencja były na drugim planie, a także
ze względu na wspomniane przerwy zdrowotne.
Pod koniec kariery zaczął myśleć o trenowaniu innych – w sezonie 2018 został
na kilka miesięcy sparingpartnerem Caroline Wozniacki. Obecnie przekazuje swoje
bogate doświadczenie, prowadząc w Warszawie akademię tenisową pod swoim nazwiskiem
i jako członek sztabu szkoleniowego kadry daviscupowej. Komentuje także wielkoszlemowe turnieje w Eurosporcie.
Kluby: Krzycki KT Wrocław, Matchpoint Wrocław.
Trenerzy: Paweł Stadniczenko, Aleksander Charpantidis
Zawodowy tenisista w okresie: 2001–2019. Najwyższe w karierze miejsca
w rankingu ATP – singiel: 57. (27.01.2014; trzeci – po Wojciechu Fibaku i Łukaszu Kubocie – Polak w Top 100); debel:
119. (28.09.2015). Bilans – singiel: 31/75; debel: 9/17. Zarobki:
1 mln 341 tys. 718 dol.
Australian Open –
singiel: 1/32 finału (2014) i 1/64 (2017); debel: 1/32
finału (2014 z Marinko Matosevicem AUS).
Roland Garros – singiel: 1/32 finału (2013) oraz 1/64 (2010 i 2014).
Półfinalista singla juniorów 2002.
Wimbledon – singiel: 2 razy 1/32 finału (2010 i 2013) oraz 1/64 (2014).
US Open – singiel: 3 razy 1/64 finału (2007, 2010 i 2013).
ATP Tour – singiel: półfinał (2013 St. Petersburg); debel: tytuł (2014 Tokio z Pierre-Hugues Herbertem FRA).
ATP Challengers – singiel: 8 tytułów (2007 Wrexham; 2009 Helsinki; 2010: Kazań,
Saint-Brieuc FRA i Urtijëi ITA; 2012 Toyota JPN; 2013 Bergamo; 2015 Kioto); debel: tytuł (2006 Poznań z Tomaszem Bednarkiem).
ITF Circuit – singiel: 10 tytułów (2002–2012; 2 w Polsce); debel: 2
tytuły (2002 i 2004; 1 w Polsce).
Puchar Davisa: 2004–2010, 2013–2016 i 2018; 18
spotkań, 12 zwycięstw / 16 porażek – singiel 12/16, debel 0/0.
Zwycięstwa
nad zawodnikami światowej czołówki: Simone Bolelli, Guillermo Coria, Federico Delbonis, Fabio
Fognini, Marcel Granollers, Ernests Gulbis, Robin Haase, Victor Hanescu, Lukáš
Lacko, Ivan Ljubičić, Paolo Lorenzi, Adrian Mannarino, John Millman, Jarkko
Nieminen, Rajeev Ram, Albert Ramos-Vinolas, Lukáš Rosol, Serhij Stachowski, Jan-Lennard
Struff, Jo-Wilfried Tsonga, Sam Querrey, Fernando Verdasco, Filippo Volandri, Horacio
Zeballos.
Klasyfikacja PZT: 2. (2003), 3. (2004 i 2005), 2. (2006), 4. (2009), 1. (2010), 4. (2016).
Tytuły mistrza Polski: 2.
Narodowe MP – singiel: finalista (2006); debel: zwycięzca (z Marcinem Maszczykiem 2004).
Halowe MP – singiel: zwycięzca (2006).