Urodzona 4 lutego 1960 roku w Toruniu.

Zdolna juniorka, która dwa razy wystąpiła w Wimbledonie w tej kategorii wiekowej (wygrała jeden pojedynek), a w finałach mistrzostw Polski do lat 18 grała trzy razy z rzędu (jedno zwycięstwo), zaczynając jako 15-latka. Wśród seniorek więcej sukcesów odnosiła w deblu, a w singlu – na szybszych nawierzchniach w hali, ale jedyny tytuł mistrzyni Polski w tej konkurencji zdobyła na kortach otwartych. W 1980 roku zagrała z ówczesną liderką rankingu WTA Tracy Austin (1:6, 1:6) w spotkaniu Polska – USA (0:3) w Billie Jean King Cup (obecna nazwa Pucharu Federacji).

W tenisowej dokumentacji archiwalnej (np. oficjalna strona internetowa Pucharu Federacji) można znaleźć tę zawodniczkę zapisaną jako Małgorzatę Sieradzką, urodzoną 12.01.1962, lub z pojedynczym „n” w imieniu Marzenna. Trudno dziś wykryć, skąd biorą się te błędy, ale chodzi o tę samą osobę. Po wyjściu za mąż – Marzennę Sieracką-Słojewską, która obecnie uczy w Bydgoszczy grać w tenisa.

Kluby: Start-Wisła Toruń, Gwardia Wrocław, Polonia Bydgoszcz.

Trenerzy: w Toruniu - Henryk Dondajewski, Edwin Zieliński, Marek Graczyk, we Wrocławiu - Janusz Czoba.

Puchar Federacji: 1980; 2 spotkania, 1 zwycięstwo / 1 porażka – singiel 1/1, debel 0/0.

Klasyfikacja PZT: 5. (1979), 2. (1980), 5. (1981), 3. (1983), 4. (1984), 10. (1985).

Tytuły mistrzyni Polski: 2.

Narodowe MP – debel: zwyciężczyni (z Jolantą Rozalą 1981) oraz 3 razy finalistka (z Iwoną Kuczyńską 1979, Wandą Diłaj 1983 i Katarzyną Ślęczek 1984).

Halowe MP – singiel: 2 razy finalistka (1978 i 1979); debel: zwyciężczyni (z Kuczyńską 1979) oraz finalistka (z Kuczyńską 1980).

Międzynarodowe MP – debel: finalistka (z Tatianą Bieleniną USRR 1981).