Urodzony 15 stycznia 1981 roku w Barlinku.

Specjalista od gry podwójnej, najdłużej grający z Mariuszem Fyrstenbergiem. Tworzyli najlepszą parę deblową w historii naszego tenisa – wygrali 15 turniejów rangi ATP (najwięcej spośród duetów złożonych z Polaków), 6 razy wystąpili w ATP Finals (w 2011 roku w finale) i doszli do wielkoszlemowego finału podczas US Open 2011. W Pucharze Davisa odnieśli więcej zwycięstw – 21 – niż jakikolwiek inny nasz duet, a porażek ponieśli tylko 6. Jeszcze bardziej imponujący bilans w tych rozgrywkach ma z Łukaszem Kubotem – 9/1. Popularny „Matka” wystąpił też w największej liczbie spotkań (41) i zaliczył udział w największej liczbie edycji (19) ze wszystkich Polaków historii. Od jego pierwszego do ostatniego daviscupowego występu minęło 19 lat, 4 miesiące i 16 dni... Cztery razy startował w igrzyskach (od Aten 2004 po Rio 2016) – to kolejny rekord w polskim tenisie, zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet (trzykrotnymi olimpijczykami są Klaudia Jans-Ignacik, Agnieszka Radwańska i Mariusz Fyrstenberg). W okresie 2003–2008 był objęty programem finansowego wsparcia w PZT-Prokom Teamie.

Rok młodszy od „Frytki”, występował w zawodowym tourze trzy sezony dłużej, ponadto obaj zaczęli zmieniać partnerów około 2013 roku, zatem w końcówce kariery odniósł jeszcze sporo sukcesów z innymi tenisistami. Łącznie „Matka” zdobył w ATP Tour 18 tytułów, tyle samo co Fyrstenberg, co daje im ex aequo 3. miejsce na polskiej liście wszech czasów – za Wojciechem Fibakiem (52, w tym 1 Wielkiego Szlema) i Łukaszem Kubotem (27, 2 WS). Jest najczęstszym wśród polskich tenisistów-mężczyzn wielkoszlemowym finalistą – oprócz wspomnianego debla z Fyrstenbergiem dwa razy grał też o tytuły w mikście, w parze z Czeszkami: na Flushing Meadows w 2015 roku z Květą Peschke (przegrali decydującego super tie breaka 10-12) i na Roland Garros 2012 z Lucie Hradecką. Do dziś… nie podaje ręki Philippowi Petzschnerowi, po tym jak Niemiec w trakcie finału US Open 2011 nie przyznał się, że przebił w niedozwolony sposób ważną piłkę, czego nie zauważył sędzia.

Matkowski miał jeden z najpotężniejszych serwisów w polskim tenisie, regularnie około 230 km/godz. – pod tym względem lepszy był tylko Jerzy Janowicz, z nieoficjalnym rekordem ciut powyżej 250. Do tego piorunujący, jeden z najszybszych w deblowym tourze forhend, który na returnie budził nawet strach u co gorszych woleistów spośród rywali. W przeciwieństwie do Fyrstenberga dość jak na zawodowego sportowca zwalisty czy, jak kto woli, misiowaty, od czasu pobytu w Stanach – z lekką nadwagą. Miał też od swego partnera-przyjaciela trochę luźniejszy stosunek do wykonywanego zawodu – nie, żeby się obijał na treningach czy nie wkładał maksa w mecze, ale… Do legendy przeszła, sfilmowana zresztą przez telewizyjnego reportera Bartosza Ignacika sytuacja, do jakiej doszło bodaj podczas któregoś US Open. Dawno już wzorowo – jak to on – rozgrzany, ale i lekko zdenerwowany „Frytka” czeka na spóźniającego się na wspólny poranny trening „Matkę”. Gdy ten wreszcie się zjawia i tłumaczy, że samochód, który zamówił do transportu z hotelu na korty nie przyjechał na czas, Mariusz nie bardzo mu wierzy, sądząc, że to raczej lubiący sobie pospać Marcin nie zdążył. Chwilę się przekomarzają, co ten drugi wreszcie kwituje: „To ty tu sobie Mariuszku trenuj, a ja będę wygrywał mecze…”. I to on w tej parze przejmował stery w newralgicznych momentach, a Fyrstenberg to akceptował i czuł się z tym dobrze. Bo w zgranym deblu nie może być dwóch samców alfa.

Zakończył karierę w 2019 roku. Wraz z Tomaszem Wiktorowskim (były kapitan reprezentacji Polski w Pucharze Federacji i trener Agnieszki Radwańskiej, a obecnie Igi Świątek) prowadził JW Tennis Support Foundation, która wspiera rozwój młodych talentów. Z wyboru graczy został kapitanem drużyny na ATP Cup, w którym Polska doszła w 2022 roku do półfinału. Jest też Ambasadorem Szczecina.

Kluby: SKT Szczecin, Arka Gdynia.

Trenerzy: Sergiej Sobolew, Lech Bieńkowski, Radosław Szymanik.

Zawodowy tenisista w okresie: 2003–2019. Najwyższe w karierze miejsca w rankingu ATP – singiel: 647. (11.09.2000); debel: 7. (9.07.2012; czwarty na polskiej liście wszech czasów: 1. Łukasz Kubot, 2. Wojciech Fibak, 3. Mariusz Fyrstenberg). Bilans – singiel: 4/4; debel: 472/387. Zarobki: 4 mln. 44 tys. 710 dol.

Najlepsze wyniki: Australian Open – debel: półfinał (2006) i 3 ćwierćfinały (2009, 2011 i 2012) – wszystko z Mariuszem Fyrstenbergiem oraz ćwierćfinał (2018) z Aisamem-Ul-Haq Qureshim PAK.

Roland Garros – debel: 3 ćwierćfinały (z  Fyrstenbergiem 2010 i 2013 oraz Leanderem Paesem 2016); mikst: finał (2015 z Lucie Hradecką CZE).

Wimbledon – debel: 2 ćwierćfinały (z Nenadem Zimonjiciem SRB 2015 i Maksem Mirnym BLR 2017), 3 razy 1/ 8 finału (z Łukaszem Kubotem 2013, Juanem Sebastiánem Cabalem COL 2014 i Jonathanem Erlichem ISR 2018), 5 razy 1/16 finału (z Fyrstenbergiem 2004, 2005, 2007 i 2010 oraz Leanderem Paesem IND 2016).

US Open – debel: finał (z Mariuszem Fyrstenbergiem 2011), 2 ćwierćfinały (z Fyrstenbergiem 2010 i Nenadem Zimonjiciem SRB 2015); mikst: finał (2012 z Květą Peschke CZE).

ATP Finals – debel: 7 startów (z Marcinem Matkowskim: 2006, 2009 i 2013 grupa, 2008 i 2010 półfinał, 2011 finał oraz Nenadem Zimonjiciem SRB: 2015 grupa).

ATP Tour – debel: 18 tytułów (15 z Mariuszem Fyrstenbergiem: Sopot 2003, 2005 i 2007, Costa do Sauipe 2004, Bukareszt 2006, Wiedeń 2007, Warszawa 2008, Madryt 2008 i 2012, Eastbourne 2009 i 2010, Kuala Lumpur 2009, Barcelona 2012, Hamburg 2013 i Metz 2014 oraz z Leanderem Paesem IND: Kuala Lumpur 2014, Marcelem Granollersem ESP: Tokio 2016 i Aisamem-Ul-Haq Qureshim PAK: Auckland 2017); 30 finałów (2005–2018; 23 z Mariuszem Fyrstenbergiem, 3 z Nenadem Zimonjiciem SRB i po 1 z Rohanem Bopanną IND, Łukaszem Kubotem, Robertem Lindstedtem SWE i Jürgenem Melzerem AUT).

ATP Challengers – debel: 12 tytułów (2001–2011; 11 z Mariuszem Fyrstenbergiem i 1 z Bartłomiejem Dąbrowskim).

ITF Circuit – debel: 3 tytuły (2000–2002).

Puchar Davisa: 2000–2019; 41 spotkań, 35 zwycięstw / 12 porażek – singiel 4/2, debel 31/10.

Igrzyska olimpijskie (4) – debel, z Mariuszem Fyrstenbergiem: Ateny 2004 (I runda), Pekin 2008 (ćwierćfinał) i Londyn 2012 (I runda), z Łukaszem Kubotem: Rio de Janeiro 2016 (1/8 finału); mikst: Londyn 2012 (I runda, z Agnieszką Radwańską).

Klasyfikacja PZT: 5. (1999), 8. (2005).

Tytuły mistrza Polski: 4.

Narodowe MP – singiel: finalista (1999); debel: 4 razy zwycięzca (z Krzysztofem Kwintą 1999 i 2000 oraz Mariuszem Fyrstenbergiem 2003 i 2005).

Halowe MP – debel: finalista (z Kwintą 2000).